دیروز یکی از بیادموندنی ترین روزهای زندگیم بود. البته به لحاظ سختی و اعصابی که ازم خورد شد.
ما ساعت 2:30 رسیدیم فرودگاه بعد برای تحویل بار رفتیم توی صفی که 100 نفرجلوی ما بودن. خلاصه ساعت 3:30 رسیدیم جلوی گیشه تحویل بار.مسئول گیشه بلیطها رو گرفت و بعد از 10 دقیقه وارسی و بالا پایین کردن گفت که بلیط شما و کوچولو درسته ولی بلیط خانم کنسل شده. این حرف مثل یه پتک خورد توسرم. حالا از ما اصرار و از آنها انکار که نمیشه. بعد معلوم شد که کارمند آژانس تو یکی از مراحل صدور بلیط ، بلیط خانم مارو کنسل میکنه و یه بلیط دیگه برای کوچولو صادر میکنه. خلاصه دست از پا دراز تر برگشتیم خونه.
اما امت حزب ا... نگران نباشن. امروز بلیط دیگری تهیه شد و ما به امید حق سه شنبه صبح ایرانیم.

واما از انجاییکه محمود خان اصرار دارن، ما هم اعتراف می کنیم.

1. کلا من تو فامیل به شیطون بودن مشهور بودم. به طوری که میزان شیطنت بقیه رو با من می سنجیدند. یادمه همیشه قاتل سیب زمینی سرخ کرده های مادرم بودم. و ایشون هر جایی که انها را مخفی میکرد. بازم پیداشون میکردم و یه تک حسابی بهشون میزدم.

2. کلا تا حالا سر دو نفر را با سنگ شکوندم.

3. بعضی وقتا به شدت خسیس و حسابگر می شم

4. بعضی وقتها انقدر با خودم درگیر می شم که دوست دارم با سیلی بزنم توی گوش خودم. البته بیشتر وقتها هم میزنم .

5. چون صاحب شرکت محل کارم اسرائیلی هست، تا بتونم از زیر کار در می رم البته بعدش هم عذاب وجدان می گیرم که باید نون حلال در بیارم . این هم یکی از اون مورد درگیریها است. اگه راه حلی دارید بگید. به قول یکی از دوستام که می گه این شعر در مورد من خیلی صدق می کنه :
یک روز صرف بستن دل شد به این و آن روز دگربه کندن دل، زین و آن گذشت

اگه خدا بخواد فردا به وقت تورنتو ساعت 4:15 پرواز داریم به سمت ایران.
تو این چند روز به خاطر خریدن سوغاتی به فیض اکمل رسیدم. خدا کنه که فقط گمرک مهرآباد رو به خیر و خوشی رد کنیم.
دلم حسابی هوای یه کوهنوردی مشتی رو کرده مخصوصا صعود به توچال. یادش بخیر اولین باری که هوس کوهنوردی به سرم زد گفتم فقط تا آبشار دوقلو بالا میرم. ولی خورده خورده تا خود قله رفتم. اون بالا که رسیدم تازه فهمیدم چه غلطی کردم. چون موقع پایین امدن بود که کفش کتونی ما کم اورد و همین باعث شد که ناخن شصتم بیافته.
خلاصه که ما اومدیم.

خطبه 80 از نهج البلاغه
بیان الفرق بین الرجل و المرئه
معاشر الناس ِ ان انسائ نواقص الایمان ِ نواقص الحظوظ ِ نواقص العقول ِ فاما نقصان ایمانهن فقعودهن عن الصلوه و الصیام فی ایام حیضهن ِ و اما نقصان عقولهن فشهاده امراتین کشهاده الرجل الواحد ِ و اما نقصان خظوظهن فمواریثهن علی الانصاف من مواریث الرجال
فاتقوا شرار انساء ِ و کونوا من خیار هن علی حذر ِ و لاتطیعوهن فی المعروف حتی لا یطمعن فی المنکر


ترجمه 1: ترجمه کاظم عابدینی مطلق
مردم ! ایمان زنان تمام نیست و بهره شان و خردشان نیز. در ایمان ناقصند ، زیرا که در به جا آوردن نماز و روزه ( به لحاظ ایام عادتشان ) مانع دارند و بهره شان تمام نیست ، چرا که نصف مردان از ارث سهم می برند ، و خردشان ناتمام است ، چون شهادت دو زن را برابر با شهادت یک مرد می گیرند . پس ، از زنان ناشایست دوری کنید و در برابر نیکانشان احتیاط نمایید ، در کارهای پسندیده از انان پیروی نکنید تا در کارهای نکوهیده مورد طمع آنان قرار گیرد.

ترجمه 2: ترجمه محمد دشتی
ای مردم ! همانا زنان در مقایسه با مردان ِ در ایمان و بهره وری از اموال ِ و عقل متفاوتند اما تفاوت ایمان بانوان ِ بر کنار بودن از نماز و روزه در ایان « عادت حیض» آنان است ِ و اما تفاوت عقلشان با مردان بدان جهت که شهادت دو زن برابر شهادت یک مرد است ِ و علت تفاوت در بهره وری از اموال آن که ارث بانوان نصف ارث مردان است
پس ِ از زنان بد ِ بپرهیزید و مرافب نیکانشان باشید ِ در خواسته های نیکو ِ همواره فرمانبردارشان نباشید تا در انجام منکرات طمع ورزند

داستان بلعم باعورا را حتما شنیده اید. این فرد ویا حتی خود شیطان نماینده افرادی هستند که درابتدا از فرط عبادت به هم صحبتی با خدا رسیدند و در انتها به سبب غرور رانده درگاه الهی شدند.
در مقابل این افراد توابین قرار دارند که عمری را در بیخبری گذراندند ولی در انتها آمرزیده از این دنیا رفتند.

این مساله در ایه 27 سوره رعد به روشنی آورده شده است.
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاء وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ
کسانی که کافر شدند میگویند: چرا ایه ای از پروردگارش بر او نازل نشده است؟ بگو خداوند هر کس را بخواهد گمراه, و هر کس را که بازگردد, به سوی خودش هدایت میکند.

در طول تاریخ نمونه های زیادی را از این دست میتوان پیدا کرد که داستان مسلمان شدن جاسوس روسی یکی از آخرین آنها است.

ودر انتها دعایی برای اینکه اگر ازهدایت شدگان بودیم. با هدایت شدگان بمانیم.

{ربنا لا تزغ قلوبنا بعد إذ هديتنا وهب لنا من لدنك رحمة إنك أنت الوهاب} (آل عمران : 8).